Bron: Mesa Maris | Gastblog door: Leendert Roosenbrand
Aanstaande donderdag is de laatste editie van ‘In je oren’ in VLLA en daarom heeft inspiratieblog Mesa Maris deze keer Leendert Roosenbrand – die dit concept samen met Ellen Evers heeft bedacht – als gastblogger uitgenodigd. De oorspronkelijke versie lees je hier, wij nemen het verhaal dankbaar over in onze digitale knipselmap. Voor jou, maar stiekem ook voor onszelf: zodat we het later mijmerend nog eens terug kunnen lezen.
De eerste in je oren was op 30 oktober 2013. Iets meer dan een jaar geleden. Ik was het als muzikant zat om te spelen op plekken waar ik of muzikaal behang was en niemand luisterde of speelde voor drie man en een paardenkop; bijna altijd voor een grijpstuiver en drie bier. De enige plekken waar de magie van muziek écht tot zijn recht kwam, was vaak in huiskamers. Onversterkt, voor een publiek dat speciaal voor de muziek kwam. En waar vaak ook met de hoed werd rondgegaan bij wijze van een financieel applaus. Ellen werkte toen voor de Modefabriek, was een groot muziekliefhebber en wilde heel graag iets moois organiseren.
Samen bedachten we het concept van in je oren: van tevoren vertellen we niet wie er komen spelen, tijdens de optredens mogen er geen foto’s en filmpjes worden gemaakt en je betaalt niet als je binnenkomt, maar als je weggaat.
De eerste ‘regel’ ontstond omdat we opkomende en ambitieuze en dus relatief onbekende artiesten een podium wilden bieden. Als we hun namen op een affiche zouden zetten, zouden mensen misschien denken ‘ken ik niet, dus zal wel niks wezen’.
Door de line-up geheim te houden en elke keer kwaliteit op de planken te zetten, hoopten we mensen nieuwsgierig te maken naar nieuwe muziek. En dat is – als we op de opkomst en de recensies af gaan – erg goed gelukt.
Geen foto’s en filmpjes omdat akoestische muziek pas echt tot zijn recht komt als er met alle aandacht naar geluisterd wordt. Dan wordt muziek iets magisch, als het rechtstreeks je oren ingaat in plaats van via een schermpje. De live ervaring is bijna niet digitaal te vangen, die moet je beleven.
Met de ‘waardebepaling achteraf’ kunnen we de muzikanten een mooi financieel applaus geven, veel meer dan drie bier en een slappe vegetarische hap.
In je oren was vooral de eerste twee, drie edities heel hard werken. Elke keer moest de toko weer vol. En dat lukte. Maar elke avond waren we geweldig trots. Zonder op te scheppen denken we echt dat in je oren best wel erg uniek is in Amsterdam. Elke avond gaf superveel energie. Magische momenten met Port of Call, Midas, Saint Helena Dove en al die andere muzikanten die op ons podium hebben gestaan.
En op een prachtige lokatie! In een voormalig uitvaartcentrum. Op de vierde of vijfde editie kwamen er twee meisjes aanfietsen die, toen ze zagen waar de avond zou plaatsvinden, opeens wat beduusd keken. Een paar jaar geleden waren ze voor het laatste in VLLA geweest. Voordat het VLLA heette, toen het nog een uitvaartcentrum was. Ze hadden er afscheid genomen van een goede vriendin die veel te vroeg was overleden. Het was raar er weer te zijn, maar ze gingen zonder spijt en met een mooie herinnering weer naar huis.
Mooie mensen, mooie plek, mooie muziek. Mooie pauzeacts ook trouwens! Omdat er geen foto’s en filmpjes mogen worden gemaakt, maar we mensen ook niet met lege handen naar huis wilden sturen, verzonnen we elke keer iets leuks voor in de pauze: een sneldichter, sneltekenaar, zelfgebakken (!) fortune cookies met daarin een downloadcode voor een online in je oren compilatie-album.
Bij de volgende (en laatste) editie van in je oren hebben we weer een super mooie pauze-act. Wat? Verrassing! wat dacht jij?
[BEKIJK DE ORIGINELE VERSIE OP MESA MARIS]
[LEES OOK DE ANDERE BLOGS OVER ‘IN JE OREN’ OP MESA MARIS]
[FACEBOOK EVENT ‘IN JE OREN’ – DE LAATSTE EDITIE!]
… En waarom ze ermee stoppen?
Dat lees je op de facebookpage van In je oren: “Ellen heeft haar droombaan gevonden waarvoor ze de hele wereld over moet reizen, lang zo leuk niet als In je oren natuurlijk, maar goed. Leendert denkt opeens dat hij scenarioschrijver is en kan die illusie niet combineren met iets wat wel succesvol is.”
