[Uit: Het Parool, door: Ynske Boersma, Foto: Rink Hof]
Zomaar een vrijdagavond op het August Allebéplein in Slotervaart. In djellaba geklede buurtbewoners doen hun laatste ramadanboodschappen bij de Ummah Supermarkt (‘voor al uw dagelijkse boodschappen’) op het plein, terwijl de autochtonen voor café De Kleine Nachtwacht zich nog eens een spatje witte wijn laten inschenken, een sigaret tussen de vingers. Niets aan de hand. Maar dan. De één na de andere vlotte jongeling steekt het plein over en verdwijnt om de hoek in de richting van een eigenaardig uitziend wit gebouw, voorzien van licht psychedelische muurschilderingen. Uit de openstaande deuren klinkt een voorzichtige housebeat. ‘Zeg eens VLLA’ staat naast die ingang geschreven.
Licht gedesoriënteerd loop je naar binnen. ‘Kom je voor het feest?’ vragen twee van de jongelingen, hangend op een uitgezakte zwartleren bank. Vanavond hosten ze de wekelijkse clubavond op vrijdag, samen met vier vrienden. Die staan in de tuin alvast de barbecue op te stoken, waar eenieder zijn meegebrachte vlees op mag gooien.
Het tweetal kent elkaar uit Berlijn, waar ze beiden een tijdje studeerden. VLLA vinden ze ‘best wel vet’, aldus Sebastian Yap (27). ‘Zo verstopt achter een benzinestation in een buitenwijk. Eigenlijk lijkt het wel een beetje op Berlijn. De plek heeft een rauw randje, daar zijn er nog maar weinig van in Amsterdam.’ In het geval van VLLA is dat overigens ook een rouwrandje, want de in 2009 geopende club huist in een voormalig uitvaartcentrum.
En zoals VLLA (spreek uit als ‘vla’), dat behalve clubavonden ook concerten, poëzie- en jazzavonden en kleine festivals organiseert, zijn nog veel meer creatieve plekken verstopt in stadsdeel Nieuw-West.
[Lees hier het complete artikel op de website van het Parool]
